บทสวดมนต์โพชฌังคปริตรเพื่อบำบัดโรคภัยไข้เจ็บ นิยมใช้เป็นบทสวดมนต์ให้พ่อแม่หายป่วย หรือใช้เป็นคาถารักษาตัวเอง หรือสวดมนต์ให้คนป่วยฟื้น เพราะเชื่อว่าจะช่วยเสริมสร้างกำลังใจ และช่วยขจัดอาการป่วยไข้ตามเรื่องเล่าสมัยพุทธกาล ซึ่งมีใจความว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จไปเยี่ยม “พระมหากัสสปะ” และ “พระโมคคัลลานะ” ซึ่งกำลังอาพาธ และพระองค์ได้ทรงแสดงธรรมสัมโพชฌงค์ 7 ให้สดับรับฟัง ปรากฏว่าพระมหากัสสปะ และ พระโมคลลานะ หายจากอาการอาพาธนอกจากนี้ยังนิยมในสวดคาถาโพชฌังคปริตในโอกาสสำคัญต่าง ๆ เช่น วันเกิด วันปีใหม่ ขึ้นบ้านใหม่ เป็นต้น เพื่ออวยพรให้ผู้ร่วมสวดมนต์หรือผู้ฟังมีความสิริมงคลและปราศจากโรคภัยไข้เจ็บนั่นเอง
โดย สัมโพชฌงค์ 7 เป็นธรรมองค์แห่งการตรัสรู้ มีสาระสำคัญ 7 ประการ ดังนี้
- สติ : ความระลึกได้
- ธัมวิจยะ : การสอดส่องเลือกเฟ้นธรรม
- วิริยะ : ความเพียร
- ปีติ : ความอิ่มเอมใจ
- ปัสสัทธิ : ความสงบกายใจ
- สมาธิ : ความตั้งใจมุ่งมั่น
- อุเบกขา : ความวางใจเป็นกลาง
บทสวดโพชฌังคปริตร ฉบับเต็ม
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ)
โพชฌังโค สะติสังขาโต ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
วิริยัมปีติปัสสัทธิ โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา สัตเตเต สัพพะทัสสินา
มุนินา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลีกะตา
สังวัตตันติ อะภิญญายะ นิพพานะยะ จะ โพธิยา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกัสมิง สะมะเย นาโถ โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
เต จะ ตัง อะภินันทิตวาโรค มุจจิงสุ ตังขะเณ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกะทา ธัมมะราชาปิ เคลัญเญนาภิปีฬิโต
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ ภะราเปตวานะ สาทะรัง
สัมโมทิตวา จะ อาพาธา ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
ปะหินา เต จะ อาพาธา ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
มัคคาหะตะกิเลสาวะ ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ